De komst van Jean-François Bourlart in 2001
De huidige manager van de structuur, Jean-Fançois Bourlart, sloot aan bij de VC Ath in 2001. Nadat hij een paar jaren met Yves Lessens en Jean-Marc Rossignon gekoerst had, besloot hij om zijn oudere kompanen met de organisatie van de VC Ath te helpen.
“Het was een beetje toevallig, tijdens een etentje in Arbre. Jean-François was jonger dan Yves en ik, maar hij had een paar jaren eerder wedstrijden met ons gereden. Yves Lessens vroeg hem tijdens dit etentje of hij ons wilde helpen bij de Vélo Club d’Ath. Hij nam het voorstel aan. Hij is komen kijken en de sfeer beviel hem. Aangezien hij studeerde voor ingenieur, was hij minder betrokken bij het wielrennen, maar hij voelde zich toch aangetrokken door het milieu van de sport. Heel snel haalde hij sponsors binnen.”
“Ik hoor ze nog zeggen: doe je mee, je kent bedrijven, potentiële sponsors. Zo ben ik bij de club beland. Om hen te helpen budgetten voor het team te vinden. Ik zei meteen tegen mezelf dat ik Hubert Gobert en zijn broer Ghislain van Storez zou opzoeken. Ik was mijn carrière in de aardolieproductenhandel begonnen bij Petrofina, een bedrijf dat later Total Energies zou worden. Ik kende Hubert goed, ik wist dat hij sportliefhebber was. Toen ik daar ben buitengelopen, beschikten we over een klein budget…”
In 2001 was Hubert Gobert al sponsor van het team. In 2002 veranderde de ploeg haar naam in Team Storez-VC Ath. Het bedrijf evolueerde naar de naam Gobert Matériaux en heeft onze structuur nooit meer verlaten. Gobert Matériaux was titelpartner tot 2022 en heeft tegenwoordig nog een centrale plaats op de trui.
“Gobert Matériaux is zelfs niet de oudste sponsor van ons team. Dat zijn Michel Debève en zijn vrouw Catherine van het bedrijf Liégeois-Allary. Ze waren er al voor mijn komst en zijn er vandaag nog steeds.”
Het trio bestaand uit Yves Lessens, Jean-Marc Rossignon en Jean-François Bourlart vindt zijn richting en balans. En ze beleven veel plezier aan het coachen van renners.
Maar het trio was in zijn nopjes, combineerde gezinsleven, werk en de VC Ath, als vrijwilligers en met de hulp van onder meer Christian Catereels, die het team nog steeds helpt, Eddy Torrekens, Cédric Okkerse of voormalige prof Thierry Marichal. Alles met de beschikbare middelen.
“Het was een echt jeugdclub, met jongens, amateurs. We hadden veel plezier op de kermiskoersen. We probeerden onze jongens te overhalen om te rijden op zaterdag, zondag en soms op woensdag. Op dat moment dachten we nog niet na over de toekomst van onze structuur. We wisten nog niet echt waar we naartoe gingen.”
“We hadden bijvoorbeeld geen vrachtwagen, de renners kleedden zich om in de auto’s wanneer we aan interclubs deelnamen. Ze wasten zich met bidons, wij zorgden voor thermosflessen met warm water als het koud was… Dat waren nogal tijden! Pas later kochten we een vrachtwagen. Een tweedehandse, de oude camion van de ploeg Jartazi.”
