In 2021, het eerste seizoen in de World Tour voor Intermarché-Wanty-Gobert, onderging het team van Jean-François Bourlart een transformatie. Taco van der Hoorn gaf de aanzet met zijn ritzege in de Ronde van Italië, de eerste voor het team in een Grote Ronde.
De prestaties van de geel-blauwe brigade gingen daarna enkel nog crescendo, met als climax in september de negen dagen in de rode leiderstrui in de Ronde van Spanje en de historische zilveren medaille voor Afrika van nieuwkomer Biniam Girmay op het wereldkampioenschap voor beloften in Leuven.
Bevestigen was de grote uitdaging die Intermarché-Wanty-Gobert te wachten stond in 2022, met als centrale opdracht het behoud van de World Tour licentie. Het eerste Waalse World Team in de geschiedenis begon het nieuwe seizoen als zeventiende in de ranking van 2020-2021, net boven de degradatiezone.
JANUARI – FEBRUARI – Een overdonderende start
Voor het eerst bereidde Intermarché-Wanty-Gobert het seizoen voor met twee performance gerichte bijeenkomsten in België en twee trainingsstages in de Spaanse provincie Alicante, waarin Performance Manager Aike Visbeek en zijn team een strategie voor het behalen van de doelstellingen voor 2022 uittekenden.
Het was tevens op Spaanse bodem dat het World Team eind januari aan de competitie begon. Vanaf de tweede wedstrijddag startte Biniam Girmay de teller dankzij een zege in de massasprint in de Trofeo Alcudia.
Ook de voormalige Europese kampioen Alexander Kristoff reeg van bij zijn seizoensstart de ereplaatsen in de sprint aan elkaar, tot hij op 12 februari in de Clasica de Almeria zijn sprinttrein voor het eerst kon belonen met zijn eerste zege ooit op Spaanse bodem.
« Het behouden van onze World Tour licentie voor de komende drie seizoenen was onze absolute prioriteit in 2022. Daarom hebben we met het management achter de schermen enorm hard gewerkt om zorgvuldig onze jaarplanning en strategie uit te kienen. Vroeg in het seizoen scoren was onderdeel van de strategie van het Performance Team onder leiding van Aike Visbeek om de druk van onze renners weg te houden. Het gaf ons dan ook meteen een goed gevoel om te zien dat onze uitverkoren renners na onze tweede trainingsstage in vorm aan het seizoen begonnen met onder andere de zege van Biniam Girmay. Alexander Kristoff bevestigde niet veel later in Almeria dat we de juiste beslissing gemaakt hebben om hem in ons team te verwelkomen. Het seizoen kon niet beter beginnen. »
De ronderenners begonnen aan hun seizoen in de Ronde van Oman, waar Jan Hirt triomfeerde op de Green Mountain en zijn eerste zege sinds 2016 behaalde. Omringd door een sterk blok verzekerde de Tsjech zich eveneens van de eindzege.
Eind februari werd het Vlaamse voorjaar met een achtste plaats van Andrea Pasqualon in de Omloop het Nieuwsblad op gang getrokken, daags nadien gevolgd door een tiende plaats van Taco van der Hoorn die na een monsterontsnapping op 50 meter van de finish ingehaald werd.
« In onze strategie voor dit seizoen mikten we eveneens op betere resultaten in de etappekoersen, een ambitie die Jan Hirt in de Ronde van Oman al meteen kon waarmaken. Het was mooi om hem op de hoogste trede van het podium te zien, na zijn bijzondere prestaties aan de zijde van onze leiders in de Ronde van Spanje eind 2021. Jan is één van onze renners die met zijn prestaties de interesse van de grootste teams ter wereld gewekt heeft, wat een mooi compliment voor ons team is. »
MAART – APRIL – Een historische klassieke campagne
Het Waalse wielerseizoen werd traditioneel geopend met de GP Le Samyn, waarin de aanvalslust van Loïc Vliegen hem naar een derde top vijf plaats in drie weken tijd leidde. Een andere voorbeeldige ploegmaat, Simone Petilli, oversteeg zichzelf in de Strade Bianche door met een negende plaats het record van het team in deze klassieker te verbeteren.
In Parijs-Nice kon Biniam Girmay zich voor het eerst op het hoogste niveau met een sterk deelnemersveld van topsprinters meten en in de openingsrit de witte jongerentrui van beste jongere veroveren. Twee weken later werd hij twaalfde in zijn eerste Monument, een uitzonderlijke lastige editie van Milaan-Sanremo. Hij werd er opnieuw herenigd met Alexander Kristoff, één van de ervaren renners met wie hij de kasseiklassiekers zou ontdekken.
De renner uit Eritrea maakte indruk in de E3 Classic Harelbeke. Zes maand nadat hij voor het laatste over kasseien fietste, kon hij zich in de achtervolgende groep op het duo Christophe Laporte en Wout Van Aert handhaven en als vijfde finishen in zijn allereerste echt Vlaamse klassieker.
« Het beeld van Biniam Girmay op de Paddestraat in de E3 Classic zal me nog lang bijblijven. Hij streed aan de zijde van Wout Van Aert en Christophe Laporte op deze scherprechter. Hij keek niet om toen hij bij de eersten boven kwam en naar links afsloeg. Het ontdekken van de meest uitdagende hindernissen in Vlaanderen was voor hem een bron van amusement. Toen werd het helemaal duidelijk welke uitzonderlijke renner we in huis hadden. Dat moment bevestigde mijn overtuiging dat Biniam op een dag een klassieker zou winnen. »
Na een geslaagd examen voor Girmay in de E3 Classic maakte Aike Visbeek in overleg met hem, enkele minuten na de aankomst, de keuze om hem twee dagen later het team rondom Alexander Kristoff in Gent-Wevelgem te laten versterken, in plaats van hem zijn eerste deel van het seizoen met La Roue Tourangelle af te doen sluiten.
Deze strategische keuze vertaalde zich in een collectief overwicht van Intermarché-Wanty-Gobert in de finale. Dankzij een aanval op 25 kilometer van de streep en een winnende sprint tegen zijn medevluchters Christophe Laporte, Dries Van Gestel en Jasper Stuyven schreef Girmay opnieuw geschiedenis door enkele dagen voor zijn 22e verjaardag de eerste Afrikaan te worden die een belangrijke klassieker won. Zijn ervaren ploeggenoten Alexander Kristoff (11e), Andrea Pasqualon (14e) en Adrien Petit (38e) eindigden in de achtervolgende groep.
« Gent-Wevelgem is de wedstrijd die onze ploeg transformeert. Exact zes jaar na de onvergetelijke verdwijning van Antoine Demoitié op 27 maart 2016 zorgde onze jonge Biniam Girmay voor een nieuwe brutale omwenteling in de ontwikkeling van ons team. Het ging plots heel snel met Biniam Girmay, die de nieuwe wielersensatie werd. Voor ons team zal Gent-Wevelgem altijd de wedstrijd van alle emoties blijven. »
In de Ronde van Vlaanderen eindigde Alexander Kristoff voor de achtste keer in elf deelnames in de top tien, na een nieuwe 200 kilometer lange vlucht van Taco van der Hoorn. Het was een voorteken voor wat er drie dagen later zou volgen in de Scheldeprijs, die uitzonderlijk niet door een massasprint maar wel door waaiers en een lange slijtageslag gekenmerkt werd. De aprilse grillen slaagden er niet in om de maat te nemen van de Noorse Viking, die voor het eerst in zijn profcarrière solo naar de zege reed.
De climax van de collectieve prestaties van de kern voor de kasseiklassiekers volgde in Parijs-Roubaix, waar maar liefst zes renners van het team bij de beste 23 eindigden: Tom Devriendt (4e), Adrien Petit (6e), Alexander Kristoff (12e), Taco van der Hoorn (16e), Andrea Pasqualon (19e), Baptiste Planckaert (23e), Kévin Van Melsen (56e).
« Mijn familie was in rouw om mijn overleden vader, de grootste supporter van ons team. We keken thuis naar Parijs-Roubaix op televisie, tot mijn moeder me zei: « Ga naar Roubaix, je plaats is op de koers ». Maandenlang hadden we al onze energie de de voorbereiding van onze geliefkoosde koers gestopt met verschillende verkenningen en materiaaltesten. Het was magisch om onze renners op de velodroom te zien aankomen. Dat moment maakte me bijzonder fier. »
In de Ronde van Sicilië behaalden zowel Louis Meintjes en nieuwe aanwinst Domenico Pozzovivo hun eerste podiumplaatsen voor het Waalse team. Quinten Hermans deed hetzelfde in de Ronde van het Baskenland door in de tweede rit zijn eerste World Tour podium ooit te behalen. Drie weken later bereikte hij in Luik-Bastenaken-Luik een nieuwe mijlpaal voor het team door met zijn tweede plaats achter Remco Evenepoel en voor Wout Van Aert het eerste podium in een Monument te behalen voor het team.
« Om Quinten Hermans onder andere Wout Van Aert zien verslaan was opnieuw een moment dat van de kwaliteit van ons collectief getuigde. Het is geen toeval dat verschillende renners zich toonden, deze keer een element uit ons veldritproject. Het Performance Team heeft ernaar gestreefd om de vormpeilen van onze renners in functie van hun persoonlijke doelen en de wedstrijden waar ze van houden te laten pieken. In onze planning puzzelen we om een geheel te vormen waarbij we naar elke wedstrijd kunnen trekken met één of twee fysiek en mentaal goed voorbereidde leiders, die omringd worden door ploeggenoten die als missie hebben om voor hen te werken of latere doelen voor te bereiden. Op die manier creëren we kansen voor alle renners en kunnen we als collectief tien maand lang competitief zijn. De prestatie van Quinten Hermans in Luik-Bastenaken-Luik toont tevens de veelzijdigheid van ons Performance Team aan, want onze omkadering is erin geslaagd om Quinten via een bijzondere veldritspecifieke voorbereiding op deze belangrijke doelstelling klaar te stomen. »
Worst vervolgd in deel 2 & 3
