Deze woensdag 2 oktober is Taco van der Hoorn er in geslaagd om solo de Friesland Elfstedenrace te winnen en zo een les veerkracht te geven, anderhalf jaar na zijn zware val in de Ronde van Vlaanderen die hem zestien maanden uit competitie hield.
Hij triomfeerde solo, zoals gewoonlijk, na een lange dag aan kop van deze 200 kilometer lange wedstrijd. Kort voor de helft van de koers kon een eerste waaier van een twintigtal renners zich onder invloed van de wind losmaken, waaronder Taco van der Hoorn en zijn ploeggenoten Huub Artz, Rune Herregodts, Gerben Thijssen en Roel van Sintmaartensdijk.
De kopgroep werd nooit meer door het peloton teruggezien en kon in het laatste wedstrijduur voor de zege strijden. Na een eerste aanval waarbij hij samen met vier andere renners de leiding nam, liet hij zijn medevluchters op vier kilometer van de finish allen in de steek om solo te zegevieren. Roel van Sintmaartensdijk finishte iets later ook in de top tien.
De Nederlander behaalde de dertiende overwinning van het seizoen voor Intermarché-Wanty, achttien maanden na zijn zware val in de Ronde van Vlaanderen en slechts zes weken na zijn comeback.
Taco van der Hoorn :
“Van zodra ik me weer gezond voelde, meer dan 15 maanden na mijn valpartij in de Ronde van Vlaanderen van 2023, geloofde ik er opnieuw in dat ik in staat zou zijn om naar mijn niveau van tevoren te groeien. De afgelopen weken koerste ik met een goed gevoel en vol vertrouwen, maar het was wachten op een selectievere wedstrijd als vandaag om de échte Taco van der Hoorn te laten zien. De hele wedstrijd hadden we met Intermarché-Wanty een numeriek overwicht in de eerste waaier. Eerst waren we met vier ploeggenoten in een kopgroep van vijftien, daarna met vijf op 24. In de finale wisten we dat we dat we ten aanval moesten trekken met renners van Jayco-Alula en Visma-Lease a Bike, de twee andere goed vertegenwoordigde ploegen. Uiteindelijk kwam ik aan de leiding met vier andere renners. Dat er twee sprinters bij waren schrikte me niet af, want met mijn goed gevoel en de meewind in de finale wist ik dat ik een kans maakte om solo naar de finish te rijden. Mijn plan is gelukt en in de laatste 500 meter kon ik zegevieren. Het overschrijden van de finish was een erg speciaal moment, dat na deze bijzonder lange moeilijke periode heel wat emoties losmaakte. Ik ben ongelofelijk blij dat ik in mijn comeback geslaagd ben, een mooie manier om de ploeg te bedanken voor het blijvend vertrouwen, en ben van plan om me in mijn twee laatste wedstrijden van het seizoen nog te tonen: Parijs-Tours en de Tour of Guangxi.”
