“In deze voorlaatste sprintkans van de Giro hebben we met het team opnieuw goed werk geleverd. Mijn vierde top tien is een bevredigend resultaat, al heb ik persoonlijk spijt van één beslissing tijdens de laatste hectometers. Tijdens een moment van vertwijfeling in het peloton heb ik ervoor gekozen om in het wiel van Tim Merlier te blijven zitten in plaats van vol aan te gaan en te verrassen. Zijn ultieme versnelling was te hoog gegrepen voor mij, waardoor zevende uiteindelijk het hoogst haalbare was.” “Ik voel me nog best goed, ondanks de vermoeidheid die nu al enkele dagen in mijn lichaam geslopen is. De ongemakken na mijn valpartijen in de zesde en elfde rit zijn sterk verminderd, met uitzondering van mijn linkerhand waarmee ik mijn stuur voorlopig nog niet optimaal kan vasthouden. Ik hoop dat ik de twee laatste zware bergritten op dezelfde manier kan overleven als de vorige, door bij een goede groep aan te sluiten en niet te moeten vrezen voor de tijdslimiet. Met mijn gedachten ben ik namelijk al in Rome, waar ik mijn eerste grote ronde met een hoogtepunt hoop af te sluiten!”
