« Met dertien hellingen en vijf kasseistroken in het parcours waren we ervan overtuigd dat er slechts een kleine kans was dat de wedstrijd op een sprint zou uitdraaien. Mijn rol was dan ook om de sprint te anticiperen en op de hellingen in de tweede wedstrijdhelft met de aanvallen mee te gaan, maar dat was buiten pech gerekend. Aan de voet van Berg ten Houte gebeurde een valpartij in tiende positie, waar onder andere Pagocar en ik fel door gehinderd werden. We hebben ons uiterste best gedaan om opnieuw vooraan in de wedstrijd te verschijnen, maar intussen was er de groep met de sterkste renners al buiten schot waardoor een twaalfde plaats het hoogst haalbare was. Met onze straffe prestatie van Gent-Wevelgem nog vers in het geheugen kijken we met het team erg uit naar de Ronde van Vlaanderen. Ik merk dat we sinds onze mooie seizoensstart sterk in de gaten gehouden worden door andere teams en ik ben fier op de stap die we gezet hebben! »
