De derde etappe van de Tour de Wallonie, beschreven als de zwaarste van deze 42ste editie, zou starten in Plombières, in de provincie Luik. Maar de organisatoren hebben besloten de start 45 km naar voren te verplaatsen, op het Signal de Botrange, het dak van België. Om deze verandering te compenseren, is een extra laatste ronde toegevoegd, waardoor de totale af te leggen afstand op 170 kilometer komt. Ook al waren er slechts 5 moeilijkheden op het parcours vermeld, de doortocht van de Ardennen richting Erezée (Luxemburg) was bezaaid met beklimmingen.
Kort na de start onderscheidde de Belg Loïc Vliegen zich vooraan in de wedstrijd door de eerste KOM van de Côte de Libert te winnen, gelegen op kilometer 11. Toch moesten we 30 kilometer wachten voordat zich een goede ontsnapping vormde: 3 renners profiteerden van de inschikkelijkheid van het peloton, waardoor ze halverwege een maximale voorsprong van 6 minuten hadden.
De Intermarché-Wanty-Gobert ploeg, geleid door Valerio Piva en Jean-Marc Rossignon, nam samen met twee andere ploegen de achtervolging op zich en dichtte de kloof bij de ingang van het laatste circuit van Erezée. Dankzij het harde werk van Kévin van Melsen, Aimé De Gendt en Baptiste Planckaert kon de hergroepering op 30 kilometer van de finish worden geforceerd.
In een tot een dertigtal gereduceerd veld namen Quinten Hermans, Loïc Vliegen, Andrea Pasqualon en Odd Christian Eiking om beurten deel aan de aanvallen, want de wedstrijd was in de laatste ronde volledig uit de hand gelopen. Hermans won attent de tussensprint van Cielle en scoorde daarmee nog eens 3 bonificatieseconden. Bij de laatste beklimming van de Côte de Beffe, in de laatste 10 kilometer, zette de Noor Eiking zijn aanval in en isoleerde hij zich even vooraan in de wedstrijd met 3 andere renners.
Door een zwakke samenwerking kon de kopgroep echter niet standhouden en verschillende achtervolgers konden de aansluiting maken in de afdaling naar Erezée. Eén van hen, Simmons (Trek), ging in de tegenaanval met Dewulf (Ag2r) en won de etappe in een sprint van twee man. Eiking kwam 25 seconden later als 11e over de streep en Hermans als 15e. In het algemeen klassement staat Hermans nu 6e, en hij werd leider van het tussensprintklassement.
De ploeg was absoluut fantastisch vandaag. We namen het initiatief om de kopgroep te achtervolgen, omdat geen enkele ploeg besloot zich in te zetten om de kloof te dichten. Ik was met Odd Christian in de finale, die op indrukwekkende wijze aanviel in de Côte de Beffe. Helaas was het bijna onmogelijk om weg te komen door de tegenwind, en kwam het aan op een geniepige zet in de afdaling naar Erezée. Uiteindelijk is de beloning klein gezien de geleverde inspanningen, daarom ben ik een beetje teleurgesteld dat ik het niet beter heb kunnen doen, en de ploeg volledig belonen. Maar niets staat vast, we zullen andere kansen benutten om dit klassement te verbeteren.
