« Ik was erop gebrand om een mooie prestatie neer te zetten in deze rit, want de Mortirolo heeft een speciale betekenis voor mij. In 2019 werd ik tweede in de koninginnenrit over de Mortirolo en langs Aprica. Ik droomde ervan om deze prestatie te herhalen en alles zag er goed uit, want ik slaagde erin om in de vlucht van de dag mee te schuiven en te anticiperen. Echter, niet alles verliep van een leien dakje. Eerst zorgde een slechte samenwerking in de kopgroep ervoor dat ik op de Mortirolo een gat met de leiders moesten dichten. Eens ik weer aan de leiding van de wedstrijd reed, plande ik om op het steile deel van de slotklim Santa Christina aan te vallen. Maar intussen had Lennard Kämna aan de voet van de beklimming al een ruim gat geslagen. Uiteindelijk bleek mijn zet om tot de hoogste stijgingspercentages te wachten toch de juiste strategie. Ik ben heel diep gegaan, zowel bergop als bergaf. Door al die hindernissen voelde ik de pijn tot in mijn kleine teen, maar ik wilde die rit zo graag winnen. Ik heb gevochten tot aan de streep en heb mijn etappe beet! Ritwinst in de Ronde van Italië was tot vandaag het ultieme doel in mijn carrière… maar nu sta ik hier op het podium en ben ik ervan overtuigd dat ik nog niet klaar ben! »
Jan Hirt Tweet